Living (มรดกชีวิต)

ภาพยนตร์ดราม่ายอดเยี่ยมรางวัลออสการ์ปีล่าสุด Living (มรดกชีวิต) หนังสัญชาติอังกฤษที่เป็นการดัดแปลงสร้างมาจากต้นฉบับหนังญี่ปุ่นสุดอมตะ ที่อาจะไม่ใช่หนังเชิงพาณิชย์ที่ได้รับความนิยมเป็นวงกว้าง แต่เมื่อหยิบเอาวิธีการเล่าเรื่องแบบดราม่าใส่ฟีลแบบจริตญี่ปุ่นมาอยู่ในหนังโลกตะวันตกแล้ว กลิ่นอายมันก็ละมุนไปได้อีกแบบ

เรื่องย่อ : เรื่องราวของ รอดนีย์ วิลเลียมส์ ข้าราชการระดับสูงประจำศาลากลางกรุงลอนดอนในช่วงยุคปี 1950s ที่กำลังเผชิญหน้ากับความโดดเดี่ยวในชีวิต แม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่กับลูก ๆ อยู่ก็ตาม แต่เขากลับต้องเผชิญหน้ากับจุดเปลี่ยนที่เศร้าโศกอีกหน เมื่อผลวินิจฉัยจากแพทย์ระบุว่าเขาเป็นโรคร้ายและคงเหลือเวลาอยู่เพียงไม่นาน ทำให้เขาเริ่มฉุกคิดบางอย่างที่จะทำเพื่อเป็นการสั่งเสียคนรอบข้างให้สมบูรณ์แบบที่สุด โดยเฉพาะการเสาะหาและตอบสนองหาผู้สืบทอดสิ่งที่เขาทำทิ้งเอาไว้ให้กับคนรุ่นต่อไป

นี่คือผลงานล่าสุดของผู้กำกับชาวแอฟริกาใต้ “โอลิเวอร์ เฮอร์มานัส” ที่เคยแจ้งเกิดและได้รับเสียงชื่นชมอย่างล้มหลามจากงานชิ้นก่อนในหนังสงครามโรแมนซ์เนื้อหา LGBTQ+ อย่าง Moffie และเขาก็หยิบเอาประสบการณ์การทำงานมาใส่เป็นลูกเล่นในหนังเรื่องนี้ได้อย่างลงล็อกลงจังหวะ แม้ว่าในแง่งานสร้างของหนังเรื่องนี้จะยังไม่ได้โดดเด่นเป็นที่สุด แต่ต้องยอมรับว่าโปรดักชั่นดีไซน์และการออกแบบมุมภาพ รวมทั้งแสงสีต่าง ๆ ทำออกมาได้ละเมียดละไมตามแบบฉบับของโอลิเวอร์

หนังเรื่องนี้ได้นักเขียนนิยายชื่อดัง อย่าง “คาซูโอะ อิชิกูโระ” (จากนิยาย Never Let Me Go) มาช่วยดัดแปลงบทหนังให้ โดยคัดสำเนามาจากต้นฉบับที่เป็นหนังญี่ปุ่นคลาสสิก Ikiru เวอร์ชั่นปี 1952 ของผู้กำกับ อากิระ คูโรซาวะ ที่ถือว่าเป็นหนังญี่ปุ่นที่ได้รับการเชิดชูให้เป็นผลงานทางวัฒนธรรมอันเป็นมรดกแห่งชาติเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว เมื่อชิ้นงานฟีลญี่ปุ่นถูกจับมาใส่ในบรรยากาศของเมืองผู้ดี มันก็มีทั้งมุมที่ใช้ได้และมุมที่ยังอิหลักอิเหลื่อปะปนกันไป